In beeld

Politieke eisen van de LGBTQI+ beweging

gepubliceerd 3 mei 2018

• Antidiscriminatie
• Seksuele diversiteit
• Gezinnen en ouderschap

#YourLocalPower

Onze eisen voor gemeentelijke en lokale autoriteiten, in het kader van de Pride 2018 en de voorbereiding van gemeenteraadsverkiezingen.

Het leven van mensen speelt zich in de eerste plaats af in hun straat, wijk, gemeente of stad. Het maakt niet uit of men er tijdelijk of definitief verblijft. Een lokaal beleid heeft dus een enorme impact op het dagelijks leven van de inwoners, waaronder ook de LGBTQI+ gemeenschap. In 2018 zet de Belgian Pride daarom de steden en gemeenten in de spotlights en die spotlights hebben in dit geval alle kleuren van de regenboog!

Op federaal en sociaal niveau hield men zich de laatste 15 jaar vooral bezig met een verbetering van de wetgeving om gelijkheid en respect voor LGBTQI+ personen te verbeteren. Onze wetten hebben een grote stap voorwaarts gezet maar de samenleving volgt niet altijd hetzelfde ritme. We merken dat het welzijn en het veiligheidsgevoel van LGBTQI+ personen er niet op vooruitgaat, zoals aangetoond door studies van het Europees Bureau voor de grondrechten (FRA).  Heteroseksualiteit blijft de norm en het binaire vrouw-man denken blijft sterk verankerd en wordt in stand gehouden in de mentaliteit van de mensen. Meer dan de helft van de LGBTQI+ personen durft nog steeds niet uit de kast te komen op het werk. De zelfmoordcijfers bij LGBTQI+-personen blijven zeer hoog, vooral bij adolescenten. De gebruikelijke reactie na elke vorm van homo- lesbo-, bi-, trans- of interfobe agressie op straat blijft : « Het zou beter zijn als jullie nergens hand in hand lopen »  De meest kwetsbaren onder ons worden het meest getroffen en zijn het vaakst slachtoffer van deze discriminaties.

Gemeenten en lokale instellingen kunnen én moeten het verschil maken en hun verantwoordelijkheid nemen voor het welzijn van al hun inwoners!  De meeste van de onderstaande maatregelen zijn gericht op het voorkomen van of reageren op handelingen (discriminatie, intimidatie, stigmatisering) die strafbaar zijn. Onderstaande lijst is weliswaar niet volledig, maar toont wel aan dat er nog werk aan de winkel is.

1.Een structureel gelijke kansenbeleid voor de gemeente

• De gemeente moet in haar administratie een departement hebben dat verantwoordelijk is voor gelijke kansen, en ook een schepen van gelijke kansen
• De gemeente moet een actieplan hebben voor de emancipatie en gelijkheid van iedereen:

o Idealiter zou dit plan betrekking moeten hebben op seksuele geaardheid, genderidentiteiten, seksuele kenmerken en alle LGBTQI+-personen, ongeacht hun sociale status (sekswerkers, migranten, vluchtelingen, enz.), maar ook op alle andere aspecten van de identiteiten van de inwoners van de gemeente, waarbij hun pluralistische en intersectionele karakter wordt erkend;

o In dit plan moeten met name de maatregelen met betrekking tot de thema’s die in deze verzoeken worden opgesomd, worden gespecificeerd, door een tijdschema en een begroting toe te voegen;

o Dit plan moet een instrument zijn in handen van de verantwoordelijke schepen en dienst, om hen in staat te stellen andere diensten hierbij te betrekken en invloed uit te oefenen op de toewijzing van effectieve middelen aan acties die werkelijk emancipatie en gelijkheid bevorderen;

o Dit plan zou als doel  het bevorderen van ‘mainstream‘ en evaluatieve benadering moeten hebben, in plaats van het vermenigvuldigen van nieuwe acties. Het is dus niet per se een duur proces. Aan de andere kant moet zij de logica van de genderbewuste begroting overnemen en uitbreiden om het effect van de op gelijkheid gefinancierde acties te kunnen beoordelen;

• De dienst die verantwoordelijk is voor gelijke kansen moet in staat zijn om klachten te ontvangen omtrent  discriminatie en stigmatisatie (van gebruikers of werknemers van de gemeente) dankzij een systeem dat toegankelijk is in alle diensten die beheerd worden door de gemeente of door een delegatie  van een andere operator (intergemeentelijk, VZW, etc.);
• De gemeente verbindt zich er toe om de reeds aangegane engagementen op te volgen en het gevoerde beleid te evalueren.

2.De gemeente steunt haar personeel!

• De meeste informatie en vormingsmaatregelen die in dit document voorkomen, zorgen ervoor dat personeelsleden van de gemeente leren hoe ze moeten omgaan met situaties die  ze kunnen tegenkomen bij het uitoefenen van hun functie;
• De gemeente heeft ook LGBTQI+ personeelsleden en personeelsleden die deel uitmaken andere minderheden;
  • Deze personeelsleden moeten bij de uitoefening van hun taken veilig kunnen functioneren en in staat zijn, waar nodig, gebruik te maken van het in punt 1 beschreven klachtensysteem;
  • o Deze personeelsleden moeten bij hun aanwerving of carrièreverloop kunnen genieten van een sterk engagement van de gemeente voor een goede representativiteit en gelijke behandeling;
  • o Om dit te bereiken moet de gemeente een Diversiteitsplan uitwerken en uitvoeren zoals voorgesteld door het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Een van de pijlers van het Diversiteitsplan is ” toegankelijkheid voor holebi’s».

3.De gemeente zet zich in voor visibiliteit en deelname aan culturele activiteiten

• Het culturele aanbod moet doordacht zijn:

• Om de identiteiten van iedereen op een representatieve manier verwelkomen;
• Om zich tot alle burgers van de gemeente richten;

• Dit geldt voor podiumkunsten, tentoonstellingen, debatten, maar ook voor de collecties van openbare bibliotheken en spelotheken;
• Dit gebeurt het hele jaar door, ook al kunnen sommige periodes intensiever zijn (voorbeelden: 8 maart, PrideFestival).

4.De gemeente biedt een onthaal op maat van haar inwoners

Dit geldt in het bijzonder voor het onthaal bij de diensten van de (Belgische en buitenlandse) bevolking en de burgerlijke stand.

• De gemeente zorgt er regelmatig voor dat haar personeel, in de verschillende diensten, opgeleid wordt om alle burgers te ontvangen in termen van en op een manier die hun identiteit en ervaring volledig respecteert;

• Daartoe moet de gemeente bij de onthaaldienst feedback kunnen inwinnen over de ervaringen van de bewoners;
• De gemeente moet ook klachten kunnen onderzoeken die zij ontvangt van haar dienst die bevoegd is voor gelijke kansen, van lokale arbeidsbureaus of van een gedelegeerde dienst, bijvoorbeeld een ombudsman;

• • De gemeente zorgt ervoor dat juridische ontwikkelingen ten volle worden  in acht genomen en dat haar personeel toegang heeft tot de nodige vormingen (bijvoorbeeld de nieuwe wet op de wijziging van de burgerlijke staat van transgenderpersonen);

• De gemeente zorgt er ook voor dat informatie zichtbaar en beschikbaar is op alle onthaalplaatsen voor inwoners (algemeen onthaal, buurtkantoren, …) voor mensen die klacht wensen in te dienen wegens  discriminatie of die misbruik wensen te melden en hen te informeren over hun rechten, mogelijke rechtsmiddelen en ondersteuning, en de wettelijk erkende discriminatieredenen.

5.De gemeente faciliteert de opvang van kinderen en gezinnen op school en in kinderdagverblijven.

• De gemeente zorgt ervoor dat onderwijzend en niet-onderwijzend personeel informatie en vorming krijgt over het respect dat aan het publiek gegeven moet worden;
  • Dit moet expliciet ook gezinnen omvatten waarin ten minste één ouder LGBTQI+ is;
  • Hierbij moet ook rekening gehouden worden met het geval van kinderen met een LGBTQI+ of niet-LGBTQI identiteit, om te kunnen reageren op elk geval van stigmatisering of intimidatie, ongeacht de origine;

o Dit moet ook een betere representatie omvatten van de diversiteit van gezinsmodellen, genderidentiteiten en seksuele geaardheid in het lesmateriaal dat wordt gebruikt of beschikbaar wordt gesteld door lokale scholen (boeken, oefeningen, posters, enz.);

• De gemeente ziet erop toe dat de lokale scholen de EVRAS-programma’s systematiseren.

6.De gemeente zet zich in voor de veiligheid van iedereen op de openbare weg.

De gemeente maakt gebruik van haar vertegenwoordiging bij de instanties van de politiezone:

o Ervoor zorgen dat het personeel een adequate opleiding krijgt om LGBTQI+-personen en alle minderheden op te vangen, vooral wanneer deze personen discriminerende handelingen, stigmatisering of geweld aan de kaak stellen (sekswerkers, migranten, vluchtelingen, enz.);

o Om de aanwezigheid van personen met kennis van zaken omtrent LGBTQI+ te garanderen;

o Ervoor zorgen dat de politiebureaus zichtbare informatie verstrekken over de rechten van minderheidsslachtoffers die slachtoffer zijn van discriminatie en geweld, en over de verenigingsstructuren die hen kunnen begeleiden;

De gemeente maakt haar gemeenschapswachters en maatschappelijk werkers die rechtstreeks in dienst zijn van de gemeente of van gesubsidieerde verenigingen (zoals BRAVVO in Brussel-Stad) bewust van situaties omtrent discriminatie en geweld waar LGBTQI+ en andere minderheden mee te maken krijgen;

De gemeente zet zich in voor een geïntegreerde aanpak van haar wijken, met respect voor de rechten van alle betrokkenen (bewoners, bedrijven, sekswerkers, daklozen, …).

7.De gemeente zet zich in voor een inclusieve sociale actie voor iedereen

De gemeenten zijn, rechtstreeks, via een delegatie aan gesubsidieerde verenigingen of via het OCMW, verantwoordelijk voor vele diensten waar duizenden burgers gebruik van maken . Deze mensen zijn vanwege hun sociale situatie vaak kwetsbaarder dan anderen. LGBTQI+ en andere minderheidsgroepen die gebruik maken van deze diensten kunnen vaak verschillende factoren van sociale kwetsbaarheid hebben die hieraan bijdragen.

• De gemeente zet zich in voor een optimale opleiding van alle betrokken onthaalmedewerkers en neemt, voor zover ze bestaan, de onderwijs- en opleidingsmiddelen over die door de verenigingen worden aangeboden:
  • Bij de diensten van de gemeente
  • Bij het OCMW ;
  • o Bij instanties die diensten verlenen aan kinderen en jongeren, met name jeugdcentra en informatiepunten;
  • In instellingen voor de opvang of het verblijf van ouderen;
• De door de gemeente te verlenen diensten: :

o Een diagnose van de behoeften en informatie van de bevoegde verenigingen in het Brussels Gewest (minderheidsverenigingen en betrokken beroepsverenigingen);

o Een analyse van de geïdentificeerde goede praktijkvoorbeelden in België en in Europa (tal van Europese projecten hebben een inventaris opgemaakt van de praktijkvoorbeelden met betrekking tot verschillende gemeenschappen, alsook Europese of internationale aanbevelingen);

o Een prioritering van de uit te voeren acties.

8.De gemeente neemt publiekelijk een stelling in voor gelijkheid en emancipatie

• De gemeente geeft duidelijk blijk van haar steun aan deze doelen:

o Door de symbolen van minderheidsgemeenschappen te tonen op hun belangrijkste evenementen (voorbeelden: internationale dagen, Belgian Pride …), eventueel gebruik makend van haar gebouwen (vlaggen) of haar communicatiemedia (lokale krant, …);

o Door het publiek te informeren over de LGBTQI+ verenigingsbeweging en andere minderheidsgroepen in haar openbare onthaalstructuren; De gemeente bevestigt de ontvangst en tracht in te gaan op verzoeken van verenigingen van minderheidsgroepen:

o Voor toegang tot openbare infrastructuur;

o Voor de institutionele vertegenwoordiging bij evenementen georganiseerd door deze gemeenschap, met inbegrip van evenementen met betrekking tot gezondheid en preventie (bijvoorbeeld: hiv/aidspreventie, opkomen tegen serofobie);

o Voor de deelname van gemeentelijke instellingen aan relevante informatie- en bewustwordingscampagnes;

o Voor gelijke toegang, bij gelijke projectkwaliteit, tot gemeentelijke subsidies;

De gemeentelijke autoriteiten nemen duidelijk en zichtbaar stelling in  tegen elk geval van stigmatisering en discriminatie dat zich op hun grondgebied kan hebben voorgedaan;

• De gemeente  zet zich in voor een verbetering van de dynamiek van de huidige  situatie van de LGBTQI+-populatie, door de LGBTQI+-populatie aan te trekken of door initiatieven van de gemeenschappen op het vlak van de volksgezondheid te ondersteunen (zoals de communautaire verklaring van Parijs van 2017).

9.Een “gastvrije” gemeente

De gemeente neemt deel aan de opvang van LGBTQI+ personen die internationale bescherming zoeken: binnen de perken van haar middelen en in samenwerking met de federale overheid probeert ze een Lokaal Opvang Initiatief (“ILA”) op te richten, wat wij beschouwen als de structuur die het best is aangepast aan de specifieke kenmerken en noden van het LGBT-publiek.