In beeld

Zijn politici de eisen van de Pride 2017 al vergeten ?

gepubliceerd 18 mei 2018

Persbericht

Trots maar serieus: Zijn politici de eisen van de Pride 2017 al vergeten ?

Voor alle LGBTQI+ personen is de Pride een moment van vreugde waar de publieke ruimte van ons is en we onze zichtbaarheid tonen aan een samenleving die ons enkel tolereert. Beledigingen en geweld tegenover LGBTQI+ personen herinneren ons hier dagelijks aan. De Pride is dus een feest EN ook absoluut een politieke manifestatie!

De drie koepels van de Belgische LGTBQI+ beweging : Arc-en-Ciel Wallonie, çavaria en RainbowHouse Brussels kiezen elk jaar een thema en passen hun jaarlijkse eisen hier aan aan. De organisaties die wensen om aan de Pride deel te nemen, ondertekenen voor de stoet van start gaat een Charter met onze waarden die expliciet samenhangen met onze eisen.

Op de vooravond van de Pride 2018 is het tijd voor een eerste evaluatie van de tenuitvoerlegging van de eisen die we vorig jaar hebben gesteld. Het thema was “Asiel en migratie, Crossing Borders”. De drie koepels zijn niet op hun lauweren blijven rusten. Ze hebben stappen ondernomen om de bevoegde autoriteiten te ontmoeten over de situatie van LGBTQI+ asielzoekers en vluchtelingen. Tot op heden hebben we ontmoetingen gehad met leden van bevoegde ministeriële kabinetten (Eerste Minister, Binnenlandse Zaken), vertegenwoordigers van het CGVS (Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen) en vertegenwoordigers van de twee grootste federaties van opvangcentra in het land (Fedasil en het Franstalige Rode Kruis).

Wij zijn van plan om de dialoog voort te zetten. Tot op heden moeten wij echter de volgende opmerkingen maken.

Wij roepen op tot inspanningen om de huidige praktijken in de asielprocedure te harmoniseren en een eerlijke beoordeling van vervolgingen mogelijk te maken, waarbij wordt voorkomen dat er wordt vertrouwd op westerse karikaturale en etnisch-centrale opvattingen over seksuele geaardheid en genderidentiteit. Wat betreft het CGVS, dat gendercoördinatoren heeft en, meer dan de meeste van zijn Europese tegenhangers, LGBTQI+ asielaanvragen volgt, wordt een echte dialoog geopend zodat iedereen van deze vooruitgang kan profiteren. Wat de regering betreft, wachten we echter nog steeds op echte discussies over de middelen die moeten worden ingezet om echte vormingsinspanningen te kunnen leveren.

Wij vragen om een herziening van het huidige beleid inzake de zogenaamde “veilige landen”. De verantwoordelijkheid rond deze kwestie ligt bij de ministeries van Buitenlandse Zaken, Veiligheid en Binnenlandse Zaken en het staatssecretariaat voor Asiel en Migratie. De lijst van veilige landen bestaat momenteel uit Albanië, Bosnië en Herzegovina, Macedonië, Kosovo, Servië, Montenegro, India en Georgië, landen waar vervolging van LGBTQI+-personen in veel gevallen nog een probleem is. We wachten nog steeds op een echte dialoog met de regering over deze kwesties.

Wij roepen op tot vorderingen in de onderhandelingen over het gemeenschappelijk asielbeleid in Europa. De Europese onderhandelingen liggen momenteel stil terwijl er vooruitgang op het spel staat, met name wat betreft de passende aandacht voor vervolging op grond van geslacht, seksuele geaardheid en genderidentiteit, en de veiligheidsregels die van toepassing zijn in de opvangcentra in Europa. Die stagnatie is niet de schuld van België, maar we herhalen hier dat onze regering haar inspanningen moet verdubbelen.

We eisen redelijke aanpassingen om homofobe en transfobe stigmatisering in opvangcentra te voorkomen. We hebben onze samenwerking met Fedasil op dit vlak kunnen voortzetten en zijn een dialoog aangegaan met het Franstalige Rode Kruis. Deze twee federaties erkennen het werk dat nog gedaan moet worden en stellen ons in staat te hopen op constructieve inspanningen. Tevens wordt er geluisterd naar onze ervaring met discussies en ervaring met de mensen die zij onderdak bieden.

Tot slot roepen wij op tot een plan die de inclusie van alle asielzoekers en vluchtelingen ten goede komt. Op dit punt is de balans bijzonder somber. We zijn kwaad.

Hoe kan respect voor iedereen gegarandeerd worden als de grondrechten van vluchtelingen (gezin, geldige verblijfsvergunning, toegang tot het arbeidswereld, onderwijs, erkenning van diploma’s, sociale bescherming en gezondheid, huisvesting…) in het algemeen worden geschonden? Hoe kunnen we goede relaties tussen nieuwkomers en de rest van de maatschappij garanderen als antidiscriminatiewetten niet worden toegepast en als het racistische, xenofobe, homofobe en transfobe discours steeds luider klinkt?

En vooral, hoe kunnen we oprechte inspanningen verwachten als de staatssecretaris voor Asiel en Migratie zelf schandalige xenofobe opmerkingen maakt? Wanneer de regering dodelijke uitzettingsbeslissingen neemt? Wanneer een deel van de politieke klasse zich regelmatig uitlaat over dit onderwerp alsof er een kloof is tussen mensen die gestigmatiseerd worden op basis van etnische afkomst, nationaliteit of religieuze overtuigingen, en mensen die gestigmatiseerd worden op basis geslacht, seksuele geaardheid of genderidentiteit , wat neerkomt op het effectief ontkennen van het bestaan en de ervaringen van LGBTQI+ personen en/of personen die het slachtoffer zijn van racisme.

Op 19 mei zal de meerderheid van de politieke partijen die vertegenwoordigd zijn in het federaal parlement aanwezig zijn op de Pride en tijdens de parade. Al deze partijen, ook de regeringsleden, hebben in 2017 ons Charter en onze eisen ondertekend. Nu blijkt hoe incoherent ze zijn.

We vragen hen dringend om de Pride serieus te nemen en hun eigen verplichtingen na te komen!